فصل جدید از پادکست زن در قاب تاریخ (رادیو راه زنانه) با عنوان صدای زنان توانای ایران، گفتگو با زنان فرهیخته، توانا و اثرگذار به نمایندگی از طرف جامعه ای از زنان توانمند ایران است.
در اپیزود چهارم از پادکست رادیو راه زنانه میزبان بانوی اثرگذار بازار سرمایه، از زنان پیشرو در حوزه ی مدیریت مالی و صندوقهای سرمایه گذاری هستیم.
مونا حاج علی اصغر متولد ۵ بهمن ۵۸ دختر بزرگ خانواده ی چهار نفره که به همراه خواهر کوچکتر و پدر و مادر در تهران زندگی پربار خودش را آغاز کرد.
در دبیرستان به واسطه ی اشتیاق خانواده برای پزشک شدن، در رشته ی تجربی به تحصیل ادامه داد.
اما در زمان انتخاب رشته از آنجا که رشته های پزشکی رتبه های متفاوتی میخواست، رشته ی مدیریت را در انتخاب‌های خود در نظر گرفت.
مونا با توجه به خواست و علاقه ی پدر برای ماندن او در کنار خانواده و ادامه ی تحصیل در تهران و علیرغم این تصور که داشتن امکان و تجربه ی تحصیل در شهر و مکان دیگر آینده ی هیجان انگیزتری برایش به همراه خواهد داشت، در نهایت تصمیم گرفت که تنها رشته هایی که امکان قبولی در تهران را دارد، انتخاب کند.
نتیجه ی این تصمیم رشته مدیریت دولتی دانشگاه تهران ورودی سال ۱۳۷۷ بود.
مونا حاج علی اصغر علاوه بر حمایتهای خانواده در مسیر شغلی و تحصیلی اش از اساتیدی چون دکتر دیوان دری، دکترقالیباف نام می‌برد که نقش اثربخشی در هدایت و مصمم پیمودن این مسیر برای او داشته اند.
به طور مثال به واسطه ی راهنمایی و سرنخی که در انتخاب رشته ی مقطع فوق لیسانس با شنیدن جمله ای از دکتر دیوان دری که گفته بود:” کسی که به متوسط راضی میشه به عالی دست پیدا نمیکنه”؛ دریافت کرده بود بعد از صبر و تلاشی یکساله در رشته ی مدیریت مالی( رشته ی مورد علاقه اش ) در مقطع فوق لیسانس دانشگاه الزهرا پذیرش شد.
مونا درباره ی علت علاقمندي اش به حوزه ی مدیریت مالی میگوید: در دانشگاه به هر حال اساتید مختلفی می آمدند و ما امکان این رو داشتیم که به عنوان دانشجوی آزاد در سر کلاس این اساتید بنشینیم.
یادمه که سر کلاس دکتر قالیباف که گاها به عنوان استاد مهمان به دانشگاه تهران تشریف میاوردن و من توی یکی از این کلاسها نشستم.
ایشون انقدر مدیریت مالی رو قشنگ توضیح میدادن و از بازار سرمایه مثال‌های هیجان انگیز میزدن که من انتخابم این شد که بهتره مدیریت دولتی رو ادامه ندم و من فکر میکنم تغییر گرایشم و علاقمندی به بازار سرمایه و مدیریت مالی با درس دادن یک استاد اتفاق افتاد. اتفاقا هم یکی از اساتید اصلی من در این دانشگاه خود دکتر قالیباف بودن.
حتی به دلیل اینکه سرشون شلوغ بود گفتم آنقدر صبر میکنم تا استاد راهنمای من بشید و در نهایت هم لطف کردن استاد پایان نامه ی من شدن و من پایان نامه ام رو دفاع کردم.
ولی همچنان مسیر من با دکتر قالیباف ادامه داشت چون خیلی دوست داشتم وارد بازار سرمایه بشم اما خوب آشنایی نداشتم به همین خاطر خیلی از دکتر قالیباف خواهش کردم که من رو تو بازار سرمایه به کسی معرفی کنن.
خیلی پیگیری کردم و اصلا پیگیری یکی از خصوصیات بارز منه و دکتر به من گفتن: “اگه آنقدر که این موضوع رو از من پیگیری کردی کارهات رو هم پیگیری کنی آبروی من حفظ میشه توی بازار”
اینگونه مونا حاج علی اصغر کار در حوزه ی بازار سرمایه را در سال ۸۵ به صورت حرفه ای با عنوان کمک کارشناس در شرکت سرمایه گذاری ایرانیان آغاز کرد.
البته پیش از ورود به فعالیت‌های مالی، ایشان در دو مجموعه ی دیگر یکی خیریه ایی به نام کارآفرینان مهر که در جهت حمایت از زنان بدسرپرست یا بی سرپرست و بعد از آن در شرکت نرم‌افزاری دانا مشغول به کار بود.
اما عملا کار در بازارهای مالی از شرکت ایرانیان با سمت کمک کارشناس شروع شد و به ترتیب سلسله مراتب کارشناس و تحلیلگر صنعت پتروشیمی خارک، تحلیل صنعت خودرو و تجهیزات را طی کرد و به تسلط بر این بازارها دست یافت.
با تغییر مدیریت شرکت، مونا هم تصمیم گرفت مسیر یادگیری خود را که به زعم خودش هر چه از عمرش میگذشت، عطش آموختن و یادگیرنده بودن در او بیشتر و بیشتر میشد از شرکت سرمایه گذاری سامانه ی استراتوس که از صاحبان بانک اقتصاد نوین بود در تایمی کوتاه و بلافاصله شرکت تامین سرمایه نوین که به تازگی ایجاد شده بود ادامه بدهد.
مونا حاج علی اصغر در این شرکت تجربه ی طراحی صندوقهای سرمایه گذاری را با صندوق یکم ایرانیان که در سه بانک سرمایه، صادرات واقتصاد نوین پذیره نویسی کرد؛ آغاز نمود.
با ایجاد این صندوق و پذیره نویسی خوب آن، اعتماد مجموعه ی تامین سرمایه به او بیشتر شد و طی ۷ سال فعالیت در این شرکت ۱۵ صندوق در بانکهای مختلف به نسبت بازدهی بهتر صندوق، راه اندازی کرد و اعتبار و مسئولیت‌های زیادی بدست آورد.
مونا حاج علی اصغر بعد از خروج از شرکت تامین سرمایه ایرانیان تجربه ی معاونت عملیات تامین سرمایه کاردان را بدست آورد.
تجربه کار در حوزه ی تامین سرمایه، که علاوه بر کارهای قبلی( تاسیس صندوقها و سبدها و مدیریت دارایی) تجربه ی بسیار ارزشمندی بود.
بعد از آن تجربه ی مدیریت و سهامداری شرکت خصوصی و تازه تاسیس کیان را بدست آورد. شرکتی که در طی ۸ سال فعالیتش تا امروز به موفقیت‌های زیادی دست یافته است.
امروزه گروه مالی خوشنام و اثر گذار کیان با ۱۷ زیر مجموعه به صورت هلدینگ با مدیرعاملی مونا حاج علی اصغر اداره می‌شود.
مونا حاج علی اصغر به عنوان معدود مدیر عاملان زن در حوزه ی بازار سرمایه میگوید: شاید تعداد خانمهایی که در بازار سرمایه در سمتهای مدیریتی باشند، کم باشه اما دوست دارم این نکته رو به خانمهای جوان بگم که شاید لازم نیست خیلی صحبت کنیم تا آدم‌ها دلگرم بشن در واقع اگه متمرکز روی کار خودمون باشیم.
فقط با نشون دادن یک موفقیت ،به آدم‌ها نشون میدیم که ببینید آدمی که ارتباطات خاص خانوادگی نداشته، دختر فرد خاصی در بازار سرمایه نبوده عملا تونسته با تلاش و پیگیری اش به حرکت در مسیر رشد ادامه بده و در واقع با تاب آوری اش به آدم‌ها نشون بده که تلاش کردن میتونه به نتیجه برسه.
وقتی انتخاب درست، تمرکز و تاب آوری و مشورت کردنه باشه؛ فقط یه آدم معمولی با مجهز بودن به همین ابزارها میتونه به مواردی برسه که میتونه به عنوان موفقیت ازش اسم برده بشه.
و چیزی که تصورش به من انرژی میده اینه که من همین کاری که دارم در مجموعه ی کیان انجام میدم با ۱۷ تا شرکت در حوزه های کاری مختلف، بتونم در کشورهای مختلف و با ابزارهای مختلفی که دراین کشورها فراهم هست انجامش بدم و تجسم این به من انگیزه ای میده که در مسیری هستم که دوست دارم و آنقدر این چشم انداز به من انرژی میده که برای رفتن و ادامه دادن حرکت میکنم.
مونا حاج علی اصغر در پاسخ به این سوال که در فضای فعالیت مردونه با چه چالشها و چه جنس احساساتی صرفا به خاطر اینکه یک زن هستید روبرو شدید و عموما چه میکنید و به چه کسی پناه میبرید؛ میگوید:
در مواردی محیط به دفعات به من یادآوری میکنه که من یک زن هستم و این یادآوری محیط، باعث میشه که کارها برام سخت‌تر بشه.
همون اولین باری که قرار بود مدیر عامل یه شرکت بشم یه جملاتی و واژه های رو می‌شنیدم شبیه به اینکه: حالا همه ی ما مردها بریم پشت یه زن.
حالا دیگه مثلا مردی نبود که .. و اگه جلسه ی سختی داشتیم به من میگفتن: خب حالا یکی از ما آقایون رو با خودت ببر یا توی بانک‌ها که میخواستم ابزاری رو با همکاری بانک‌ها پیش ببرم خیلی اعضای هیئت مدیره بانک، معاونین و غیره مخصوصا اونهایی که سنشون بالاتر بود خیلی متعجب میشدن که یعنی یه خانم تنها اومده و هیچ مردی همراهش نیست یا بعضی هاشون تا مدتها هیچ ارتباط چشمی برقرار نمیکردن یا مستقیم از خودم سوال نمیکردن.
و برای من یه چالشی که اتفاق افتاده بود چون به دفعات این جلسات رو تجربه کرده بودم این انگار برام یه تمرینی شده بود که به خودم میگفتم ۱۰ دقیقه یک ربع که بگذره حالت عادی میشه و اون آدم متوجه میشه که من به حوزه ی کاری خودم مسلط هستم.
به خاطر همین، وقتی توی یه جلسه با این مدل برخورد روبرو میشدم، به ساعتم نگاه میکردم و به خودم میگفتم یکربع دیگه شما رو میبینم!
و این نکته به من کمک میکرد تا در واقع ادامه بدم. یه نکته دیگه که باز برای خودم جالب بود از یه مقطعی شاید ۳ الی ۴ سال قبل من در جلساتی که در راس بازار سرمایه در یک سطح خیلی خوبی بود، شرکت میکردم؛ برای خودم این نکته که عجیب بود این بود که همه آقا هستن یعنی حتی یک خانم هم حضور نداشت و من انگار دارن تا صندلی ها رو از انحصار میشکونم.
برای خودم شده بود شبیه یک چالش که قبل از اینکه وارد اتاق جلسه بشم و دستگیره ی در رو بچرخونم و به خودم میگفتم آیا اینبار خانمی هست یا بازهم من تنها هستم و البته در عمده ی جلسات من تک خانمی بودم که حضور داشت.
خوب میشد حتما از حضور یک خانم خوشحال میشدم چون ما میتونیم این فضا رو تغییر بدم.
خیلی از آقایون قطعا که نگاه برابری داشتن و همراه بودن و کمک میکردن اما اون نگاه متفاوت بعضی از افراد وجود داشته و داره.
میخوام به شما بگم که تو شرایط سنی الان من و تغییر جایگاهی، همراهی افراد با من بیشتر هم شده تو سال‌های قبل که هم سنم کمتر بود و هم جایگاه سازمانی پایین‌تری داشتم این سختی رو خیلی بیشتر تجربه و حس میکردم.
اما الان نه شاید به واسطه ی اینهمه سال فعالیت در بازار سرمایه که به هر حال دوستان شناخت نسبی ای از من پیدا کردن، مسیر راه برام هموارتر شده، ولی همچنان خیلی موارد در محیط به من یاد آوری میکنه که من یک خانم هستم و دوست دارم در موارد مختلف نشون بدم که تبعیض جنسیتی وجود نداره.
هر خانم و آقایی که روی کارش متمرکزه و مسلط باشه و دانشش رو داشته باشه میتونه کار رو پیش ببره و همین نکته به من دلگرمی ای میده که شاید بقیه ی خانمهای جوونتر این رو ببینن اونها هم دلگرم بشن که میشه یه خانم به سمت مدیرعاملی یه هلدینگ دربیاد و خیلی خوب هم اون رو پیش ببره و خوشحاله و خسته نیست و آدمیه که داره این مجموعه با ۳۶۰ پرسنل پیش میبره.
قطعا سختی های راه وجود داره اما در نهایت در خلوت خودت به این نتیجه میرسی علیرغم همه ی سختی‌های راه این انتخاب خودمه همون چیزیه که دوست داشتم و سالها براش وقت گذاشتم ودر مسیر چشم اندازم هستش.
بانو حاج علی اصغر در قالب توصیه در جهت کسب مهارت‌ها به زنان و دختران جوانی که قصد شروع کسب و کاری دارند میگوید: بیشترین مهارتی که به من کمک میکنه و من سعی میکنم مدام ارتقاءش بدم مهارتهای ارتباطیه و آنچه لازمه زنان جوان انجام بدهند اینکه در آغاز آستین‌های خود را بالا بزنند وشروع کنند.
مهارتهای ارتباطی مهمترین مهارتی که در مدرسه و دانشگاه آموزش نمی‌دهند.
تو میتونی با آدم‌ها با موقعیت شغلی مختلف، تیپهای شخصیتی متفاوت ارتباط بگیری و به نتیجه ای که برای سازمان شما و مجموعه شامل مناسب‌ترهست برسه.
پس توصیه ی اصلی من اینه که اولا افراد خیلی نتر سن. خود من خیلی مواقع آدم خیلی محافظه کاری بودم و سمت‌ها و موقعیت‌هایی رو با این محافظه کاری از دست دادم.
و اگه برگردم عقب کارهایی رو که به دلیل محافظه کاری انجام ندادم و عقب انداختم و کارهایی که به من پیشنهاد دادن رو و تا حالا انجام ندادم رو انجام بدم.
توصیه ی دیگه اینکه مهارتهای ارتباطی شون رو مدام ارتقا بدن بیشتر از مهارتهای فنی حتی.
چرا که اتفاقا هر چقدر سطح کاری ما بالاتر بره مهارتهای فنی کمتر ازش استفاده میشه.
مونا حاج علی اصغر در آخر از آرزویی میگوید که اگر تصمیم گیرنده بود و میتوانست به گوش کسی برساند این بود که از مقاطع پایینتر حتی قبل از دبیرستان مهارت ارتباطی رو آموزش بدیم.
و آدم‌ها یاد بگیرن اون مدلی که من هستم لزوما دیگری اون مدلی نیست و نمیتونم با همین مدل شخصیتی خودم با دیگران ارتباط برقرار کنم تا با آموزش آزمون و خطای کمتر و صرف انرژی کمتر به نتیجه ی دلخواه خودشون برسن و در نهایت باز هم بر تمرکز، مشورت، تاب آوری، صبرهمراه با توکل برای در مسیر ماندن و ادامه دادن ، تاکید می‌کند.
